"strepen in het asfalt"

Hedenochtend om 7 uur aan het ontbijt, belooft een pittige dag voor ons alle te worden. Ruim 140 KM voor de boeg en Theo gaat nog even terug naar Saarbrücken, om kleren van Roemer op te halen. Echt frans ontbijt met croissants, jam en stokbrood. Om 8 uur stappen we op de fiets, we gaan eerst naar Straatsburg via een trekpad van een kanaal dat van de Marne naar de Rijn voert, heerlijk weer en flink de gang erin. Onderweg op de fiets maar een selfie gemaakt want het commentaar van de app-groep was dat we vooral bier aan het drinken waren maar weinig aan het fietsen, jullie zijn op je wenken bediend. Ook poging gedaan met videogroet maar dat was alleen voor de liplezers onder jullie. Vlak voor Straatsburg even contact met Theo, die melde dat het vergeten wasgoed opgehaald was. Een van de tweeling dames vroeg nog wel aan Theo of Willem en Roemer ook tweelingen waren, Theo ietwat verbaasd, waarop de tweeling reageert, maar Willem zei dat hij met Roemer ook een tweeling waren en om ons uit elkaar te houden draagt Willem witte sokken en Roemer zwarte sokken...... Theo heeft de grap uitgelegd nadat hij de baby die hem tussendoor in de handen was gedrukt terug had gegeven. In Straatsburg even de dure EU gebouwen bewonderd. en maar weer door, toch besluiten we na ruim 60 km even een kort stop te maken, drinken paar caloriebommen erin , even de handen wassen en verder. We komen een paar pionnetjes tegen op het asfalt, daarna zien we prachtig strak asfalt maar na een paar honderd meter, net toen Willem zei dat onze wielen wel een leuk spoor trokken, schreeuwen op afstand een paar Fransoozen dat we van het zojuist vers gewalste en nog warme asfalt af moeten, jammer ging net zo lekker, Willem rijdt zo gras in en beland zelf bijna in de sloot, excuus aan geboden en toen mochten we verder maar niet over het asfalt maar over een met kiezels bezaaid wandelpad, dat is vragen om lekke banden dachten we beide. Nog 20 km tot Mackelsheim, waar Theo met de lunch wacht, dan zit er toch al weer ruim 95 km op, met gemiddelde van tegen de 25 km/u niet slecht en dan ook nog door Straatsburg heen gereden. Vlakbij de kerk op een marktplein bij een bushalte staat Theo, stoeltje uitgeklapt en lunch heerlijk. Ik geloof niet dat deze lunch plek voor onze ega's aanvaardbaar zou zijn geweest. Na de lunch sluit Roemer de ogen even en is volledig weg. Willem wekt zijn fietsmaat heel subtiel en voor dat Roemer het weet zit hij weer op het zadel, kost weer even moeite om op gang te komen maar de laatste 50 moet maar even, richting de Rijn. Het vertrouwen in de Mio is niet al te groot dus als het ding afbuigt naar rechts gaan we links richting de Rijn, helaas na ruim 1 km stranden we in het boerenland, en weer terug .... even motivatie testje, terug is namelijk berg op. Boven gekomen vlakbij een kerk, pats de eerste lekke band, de straf voor 'de strepen in het asfalt" . Geen nood nieuwe binnenbandje erop, beetje koolzuur er in en op de fietsen, maar weer lek...Beter kijken naar de buitenband, glas splinter eruit gehaald, ritueel opnieuw, want we zijn in het banden verwisselen een top team gaat geolied en snel. Zo klaar, ja helaas band loopt zachtjes leeg, binnenbanden zijn op, buitenband is versleten, loopvlak is weg, ligt nog ergens tussen "de strepen op het asfalt". Plakken heeft geen zin, ergo hebben wij geen zin in. De soigneur gebeld, was net in het hotel en spoedt zich naar ons toe. Uurtje onder toeziend oog van Maria (en de lokale miss Marple) gerust, toen de soigneur arriveerde. Met nieuwe binnen- en buitenband was het leed snel geleden, met een handgepompte 7 bar. Nog even wat drankes genomen en toen door voor de laatste 26 km. Verstand op nul, in de favoriete formatie (Roemer voorop stoempend, Willem stijf in het wiel) dubbel oranje. Vijf uur aankomst in Parkhotel Weinperle, nog even kennisgemaakt met voormalig Vlaams topvoetballer Wilfried Janssens (Gent, wie kent hem niet?) - onze herbergier van vanavond. Hij is van plan binnenkort alleen naar Barcelona te fietsen en denkt daarbij 160 km per dat te halen - dapper voor een 63-jarige. Het welkom is drie lekkere bieren, na douche en omkleden naar het 500 meter verder gelegen lokale eetschuur dineren (wel per auto, dat spreekt - Roemer kan namelijk door een achillespeesontsteking wel fietsen, maar niet lopen). Aspergesoep met Schnitzel, Sauvignon Blanc van het huis voor vijftig Euri. Van de herbergier Wilfried nog een kop koffie (en een historische beschouwing over belgisch wielrennen en Jean Marie Phaff) de lakenstraat in. Morgen 90 KM!